قوچ امریکایی

خودروهای آمریكایی در كشور ما دارای طرفداران بسیار زیادی است، اما به دلیل قوانین واردات خودرو در ایران سالیان سال است كه دوستداران خودرو از پلاك كردن ماسل های امریكایی معذورند! دراین چند سال چندین دستگاه از خودروهای آمریكایی، اعم از فورد موستانگ،كامارو، دوج چارجر و كرایسلر300 Cبصورت پلاك گذر موقت وارد كشور شده است.

وقتی از دور به چلنجر جدید نگاه می كنیم اولین چیزی كه به ذهنمان میرسد نمای جلوی چلنجر ده هفتاد است.این نكته نمایانگر این است كه طراحان چلنجر جدید در پی ادامه سنت دیرینه طراحی این مدل افسانه ای بوده اند.چراغ های جلو بصورت 2تایی در هر طرف و در یك راستا قرار دارند. جلو پنجره مستطیلی شكل است و سپر جلوی پهن و دو پر‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژكتور زنون را در خود جای داده است. كاپوت جلو نیز با دو هواكش در بالای خود به صورت كاملا عضلانی طراحی شده است .در كنار رنگ سفید این چلنجر كه ابهتش را چندین برابر كرده است.طراحی نمای جانبی دوج چلنجر بسیار ساده است.اما خط جانبی بدنه بعد از درب ها كمی قوس میگیرند و به سمت بالا متمایل میشوند، این امر روح عضلانی این اتومبیل را در معرض نمایش قرار میدهد. وقتی به نمای عقب میرسیم اوج سادگی  را در اوج زیبایی شاهد هستیم.انگار طراحان جنرال موتورز به خوبی میتوانند طراحی زیبا، چشم گیرو كم خرج را برای محصولاتشان عرضه كنند.تنها چیزی كه در نمای عقب به چشم میخورد یك چراغ بزرگ و كشیده قرمز است كه چراغ های ترمز و چراغ راهنما را در خود جای داده است.چراغ دنده عقب نیز به صورت یك چراغ مستطیلی سفید در میان چراغ  عقب در نظر گرفته شده است.تنها چیزی كه باقی می ماند یك سپر بزرگ است كه با قوس خاصی كه گرفته است  قصد دارد هویت بزرگ بودن چلنجر را به اثبات برساند.

وقتی وارد خودرو میشویم به شباهت های كوچكی با كرایسلر 300cپی میبریم،مخصوصا در طراحی فرمان 4 پره ی آن، اما با یك تفاوت كه  كمی از خصوصیات لوكس بودن طراحی داخلی كمتر شده و بر اسپرت بودن آن افزوده شده است.

هنگام نشستن پشت فرمان فراگیر نبودن صندلی ها تا حدودی حس یك رانندگی پر تنش را از انسان ساب میكند.البته با در میان نبودن موتور قدرتمند v8 HEMI  این مساله زیاد به چشم نمیآید.فرمان 4 پره ی چلنجر بسیار ساده طراحی شده است.عقربه ی كیلومتر شمار تا عدد 140 مایل بر ساعت ( 220 كیلومتر بر ساعت ) را نشان میدهد و عقربه ی دور موتور نیز تا 6500 دور بر دقیقه را مجاز كرده است. 2 نشانگر دیگر نیز مسئول نشان دادن میزان مصرف سوخت و دمای موتور هستند. در زیر تمامی نشانگرها نیز یك lcd  كوچك برای نشان دادن تمامی اطلاعات فنی اتومبیل قرار گرفته است كه باز روی دكمه های روی فرمان به آسانی قابل برنامه ریزی و تغییر هستند. سیستم كروز كنترل یه شكل یك اهرم كوچك در پشت فرمان تعبیه شده استكه با فشار دادن دكمه ی آن میتوان بر روی سرعت دلخواه قفل كرد و پا را از روی گاز برداشت. البته این سیستم فقط به درد رانندگی در اتوبان میخورد چون هنگام رانندگی در خیابان های شلوغی مثل تهران اگر بخواهیم از این سیستم استفاده كنیم به خاطر خاموش روشن كردن آن در در هر 10 ثانیه مطمئنا خواهد سوخت! طراحی كنسول و داشبورد چلنجر نیز بیانگر قیمت نه چندان زیاد آن است.

به جز دکمه های تنظیمات سیستم صوتی و ایرکاندیشن اتومبیل ،تنها چیزی که جلب نظر می کند دکمه خاموش و روشن کردن ESPو یک شارژر 12 ولت  DCاست.گیربکس اتوماتیک چلنجر با یک دسته دنده معمولی مطمئنا تاثیر زیادی برای ایجاد حس هیجان در شما نخواهد داشت.2 جالیوانی و یک محفظه قرار دادن مدارک نیز برای سرنشینان جلو در کنشول مرکزی تعبیه شده است.فضای پا و نشستن سرنشینان عقب بر خلاف کامارو و مخصوصا بر خلاف موستانگ کمی راحت تر به نظر می رسد.این امر به خاطر بزرگتر بودن کابین چلنجر نسبت به دو رقیب دیرینه خود است.در کل می توان گفت که چلنجر در نمای داخلی یک سرو گردن پایین تر از موستانگ و دو سروگردن پایین تر از کامارو قرار دارد.اما شاید راحتی رانندگی یا چلنجر نسبت به 2 اتومبیل ذکر شده می تواند تا حدودی این کمبود را جبران کند.بالاخره نوبت به روشن کردن این آمریکایی خوش استیل فرا می رسد.می رویم تا بر طبق کاتالوگ خودرو، دکمه انجین استارت را فشار دهیم.اما خبری از این دکمه نبود و اتومبیل با چرخاندن سویچ روشن می شود.دسته دنده را در حالت قرار داده و به آرامی شروع به حرکت می کنیم.دید بسیار عالی به جلو و عقب اتومبیل ، اعتماد به نفس را در رانندگی با چلنجر بالا می برد.نرمی خودرو در حال حرکت و جثه بزرگ ماشین در کنار فرمان نرمتر چلنجر نسبت به کامارو و موستانگ تا حدودی قابل احساس است،اما باید دید این امر در سرعت بالا صدق می نکد یا خیر! به یکی از خیابان های کاملا خلوت شهر می رویم.دنده را از حالت اتوماتیک به حالت دستی تغییر داده و سیستم کنترل کشش را خاموش می کنیم.پا را تا انتها روی پدال گاز فشار می دهیم و منتظر می مانیم تا چلنجر آسفالت را بشکافد.اما خبری از شتاب فوق العاده و سرعت گرفتن بی نظیر ، نیست! موتور 3.5 لیتری 6 سیلندر دوج چلنجری که در اختیار ما قرار داشت ضعیف ترین موتور قابل سفارش بر روی این اتومبیل است.شتاب صفر تا صد چلنجر با این موتور کوچک ،  7.8ثانیه است.اما اگر نیروگاه 8 سیلندر 6.1 لیتریHEMIرا روی چلنجر سفارش دهید،آنوقت به معنی لذت رانندگی واقعی آمریکایی پی خواهد برد.تفاوت بین لذت رانندگی با این موتور حدودا شبیه به تفاوت رانندگی با مرسدسCLS350 وcls63AMGاست.البته شخصا لذت رانندگی با کرایسلر C300 و جیپ گرند چروکی2008با موتورSRT8HEMIداشته ام واقعا نظرم را نسبت به موتورهای جنرال موتور تغییر داده است اما برسیم به همان موتور 3.5 لیتری اتومبیل خودمان که با شتاب 7.8 ثانیه ای خود از حدود 85 درصد اتومبیل های پایتخت سریع تر است و در رانندگی های سریع می تواند تا حدود زیادی لذت یک رانندگی آمریکایی را در راننده ایجاد کند.شتاب چلنجر به خاطر وزن سنگین و قدرت 250 اسب بخاری موتورش از دو رقیب خود یعنی موستانگ  V6و کاماروRSپایین تر می باشد و این امر در انجام مانورها کاملا مشهود است.در زمینه تجربه رانندگی می توانم بگویم کامارو  RSسریعتر و چابک تر از چلنجرV6است.اما چلنجر جادارتر،راحت تر و دارای فرمان نرمتر نسبت به رقیبانش است.نکته دیگری که در هنگام رانندگی توجه شما را جلب می کند این است که مردم در خیابان ها با دیدن چلنجر کاملا متوجه روح آمریکایی آن می شوند و اولین کلمه ای که اکثرا به زبان می آورند اشاره به  هیجان انگیز و خوف بودن طراحی این اتومبیل عضلانی دارد.مصرف چلنجری که در اختیار ما بود 7 لیتر در 100 کیلومتر را نشان می داد که پر مصرف تر از کامارو و موستانگ است.از دیگر امکاناتی که به صورت استاندارد بر روی اتومبیل نصب شده است می توان به:ترمزهای ،سیستم ،سان روف،سیستم صوتی فراگیر و غیره اشاره کرد.در این میان نبود سیستم استارت دکمه ای و گرمکن های صندلی که در دفترچه این مدل، به آن ها ذکر شده است نیز جالب به نظر می رسید! قابل ذکر است که سایز لاستیک های جلو245/45R20و در عقب 255/45R20است.